13 Ocak 2014 Pazartesi


Bahtiyar Vahapzade
·  Bahtiyar Vahapzade dünyaca ünlü Azerbaycan Türkü şair 

ve yazar

·  ·  Doğum16 Ağustos 1925, Şeki, Azerbaycan

·  Ölüm13 Şubat 2009





Annem Öldü Mü?

Ne hız ellerini üzdün dünyadan
 
Balanı tek koyup nereye gittin?
 
Nasıl yok oluyormuş bir anda insan
 
Sanki bu dünyada hiç yok imişsin..
 

Güneş gurup etti... oda karardı...
 
Bir anda yok oldun sen hayal gibi.
 
Şimdi düşünürüm senden ne kaldı..
 
Gönlünde hatıran kara hal gibi...
 

Beni boya başa yetirdin anne
 
Bize borçlu bildik her zaman seni
 
Sen beni dünyaya getirdin anne
 
Bense yola saldım dünyadan seni...
 

Sen bana beşikte ninni çalmışsın
 
Bugün ninni çalsam sana ben de mi?
 
Senin şirin şirin ninnilerini
 
Sana gaytarayım cenazende mi?
 

'Uykun şirin olsun' diyerdin bana
 
'Uykun şirin olsun' deyim mi sana
 
Gerek ben basına dönüm dolanım,
 
Beni hayat için hep uyutanım,
 

Söyle ölümçün
 
Nasıl uyutayım seni ben bugün?
 

Bu nasıl dünyadır anlayamam ben,
 
Cilvesi cürbecür, rengi cürbecür
 
Dün öz nefesiyle seni işiden
 
Bugün buza dönüp, tasa dönüptür
 

Bu nasıl dünyadır...
 
İnsanoğlunun
 
Hayali göktedir kendi yerdedir...
 
Sağken omuzunda hayatın yükü
 
Ölende ceseti çiyinlerdedir...
 
Bu nice dünyadır bu nice dünya
 
Ölüm hakikat hayatı rüya
 
Derdimin gamımın ortagı sendin
 
Niye yüz çevirdin ya niye benden? ...
 
'Derdin bana gelsin' hani diyerdin
 
Niye dert ekledin derdime ya sen
 

Annem, kimse seni darıltmamıstır,
 
Ben seni
 
Ben seni darıltan kadar.
 
Şimdi kime açsam derdimi bir bir
 
Kim benim derdime yanar sen kadar?
 
Evin her yerinde görülür yerin
 
Gözüm ahtarcıdır anne ey anne
 
'Ninem' 'hani' diyor küçük azerin
 
Ne cevap verem ana ey ana
 
Bilmem bilmem bilmem bu ölüm nedir
 
Hayat var iken
 
Nefesin ey anam hala evdedir
 
Kendin yer altinda taşa dönmüşsün
 

Bugün yedin oldu...
 
Annem yedi gün,
 
Bizimle beraber ağlar odalar
 
Sana
 
Yalniz sana
 
Sana demek için
 
Gönlümde ne kadar bilsen sözüm var...
 

Annem ısmarlandın anne topraga
 
Bu ölüm sineme çekti dağ benim
 
Sen benim arkamda benzerdin dağa
 
Sanki de arkamdan uçtu dağ benim...
 

Ömrü başa vurdun altmış yaşında
 
Altmışın üstünde durup yaşında
 
Artık senin için durudgu zaman
 
Benim çün dolaşır
 
Gün olur akşam...
 
Vakit geçer sen benden uzaklaşirsin
 
Ben sana günbegün yakınlaşırım...
 



Bahtiyar Vahabzade
Neylemeli

Kuş okudu, ferahlandık
Taş okusa neylemeli?
Örümcekse tor(1) dokudu
Kol(2) dokusa neylemeli?

Dedim, dünya bir temaşa
Her arzumuz geldi başa
Dediklerin baştan başa
Boş uykuysa(3) neylemeli?

Sesimiz yok, küyümüz(4) var
Okumuz yok, yayımız var
Deme gelmiş çayımız var
Şeker yoksa neylemeli?

Yalanlardan cana doyduk
Ona uyduk, buna uyduk
Et kokuştu, tuza koyduk
Tuz kokarsa neylemeli?

19 Şubat 2000
Türkiye Türkçesi’ne dipnotlarla aktaranlar: Seriyye GÜNDOĞDU, Bayram GÜNDOĞDU
1) Tor: Ağ
2) Kol: Çalı
3) Uyku: Rüya
4) Küy: Gürültü

Bahtiyar Vahabzade





Akıl Başka Yürek Başka


Birbirine benzese de 
Yel başkadır, külek* başka
 
Itrı da hoş, rengi de hoş
 
Gül başkadır, çiçek başka.
 

Her diki yokuş bilme gel
 
Her meyi meyhoş bilme gel
 
Her uçanı kuş bilme gel
 
Kuş başkadır, böcek başka.
 

Her derdine ortak benim
 
Her ağrını ten bölenim*
 
Sen çekensin, Ben gelenim
 
Gemi başka, yedek başka.
 

Hakkın yolu öz yolumdur
 
Eğilmeyen düz yolumdur,
 
Hayırla şer sağ solumdur
 
Şeytan başka, melek başka.
 

Bir dileğe ben calandım*
 
Kah kazandım, kah talandım.
 
Ömrüm boyu haçalandım*
 
Akıl başka, yürek başka.
 

Dilek oldu benim adım
 
Pervazlandı kol kanadım
 
Yetmedi sabrım, inadım
 
Amel başka, dilek başka.
 

külek: rüzgar ten bölen: paylanmak canlanmak: buzlanmak
 
haçalanmak: çatallaşmak, iki yöne ayrıldım

Bahtiyar Vahabzade



HAZIRLAYAN LEMAN ÖZDİLEK

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder