29 Kasım 2013 Cuma



İŞTE YEŞİLHİSAR









YEŞİLHİSAR ŞEKERPARESİ.





ADIM SONBAHAR

nasıl iş bu 
her yanına çiçek yağmış
 
erik ağacının
 
ışık içinde yüzüyor
 
neresinden baksan
 
gözlerin kamaşır
 

oysa ben akşam olmuşum
 
yapraklarım dökülüyor
 
usul usul
 
adım sonbahar.


 ATİLLA İLHAN                  



BAKARSAK

Zarif bir hüzündür bembeyaz dolaşan kuğuya bakarsak

Mücevher titreşimleriyle mütereddit bir akşam suya

 bakarsak.

Fazlasıyla ısındı deniz kaynadı kaynayacak.

Dipten bir deprem yaklaşıyor suyun üzerindeki buğuya

 bakarsak.

Ne kadar yoksul ve çıplak görünürse görünsün ağaçlar.

O kadar yakındır ilkbahar özsuyu yürümüş dallara uğultuyla

 bakarsak.

    
ATİLLA İLHAN



TABİKİ YEŞİLHİSAR ŞEKERPARESİ






KÖŞK PARK 
AİLE SOSYAL SPOR TESİSLERİ






JACK VE BOB


Jack yavaşlamadan önce Takometreye baktı. Hız limitinin 50 olduğu yerde 73 ile gidiyordu ve son dört ay içerisinde dördüncü defa polis tarafından durduruluyordu.
Bir insan nasıl bu kadar şanssız olabilir?

Jack arabasını sağa çekti. ‘’İnşallah şu an yanımdan daha hızlı bir araba geçer ‘’ diye düşünüyordu. Polis elinde kalın bir not defteri ile arabadan indi.

Bob? Bu Polis kliseden Bob Değilmi? Jack iyice arabasının koltuğuna sindi. Bu durum bir cezadan daha kötüydü.Kiliseden tanıdığı bir Polis, arkadaş olduğuna bakmaksızın birini durduruyordu. Hemde hızlı gidip, trafik kurallarını ihlal ettiği için.

“Merhaba Bob.Birbirmizi yeniden böyle görmemiz çok ilginç”
“Merhaba Jack” Bob gülümsemiyordu.
“Beni, karımı ve çocuklarımı görmek için eve giderken yakaladın”
“Evet öyle” Bob umursamaz görünüyordu.

“Son günlerde eve hep çok geç geldim. Çocuklarım beni uzun süredir hiç görmedi.Ayrıca Diana bana bu akşam Patates ve biftek yiyeceğimizi söyledi. Ne demek istediğimi anlıyormusun?”
“Evet ne demek istediğini anlıyorum.Ayrıca trafik kurallarını ihlal ettiğinide biliyorum.”diye cevapladı Bob.

“Eyvah! Bu taktik fazla işe yaramayacak gibi.taktik değiştirmek gerekli”diye düşündü Jack.
“Beni kaç ile giderken yakaladın?”
“Yetmiş. Lütfen arabana girermisin?”dedi Bob.

“Ah Bob, bir dakika bekle lütfen. Seni gördüğüm anda takometreye baktım.Sadece 65 ile gidiyordum.”
“Lütfen Jack,arabana gir” diye üsteledi Bob.

Jack canı sıkkın bir şekilde arabasına girdi,kapıyı çarparak kapattı.Bob not defterine bir şeyler yazıyordu.

“Bob niye benim ehliyetimi ve araba ruhsatımı istemiyorki”diye düşündü Jack.Ne olursa olsun, bundan sonra kilisede bu adamın yanına oturmaktansa, birkaç Pazar Jack kiliseye gitmeyecekti.
Bob kapıyı tıklatıyordu.Jack arabasının penceresini 5cm kadar açtı.Bob Jack’a bir kağıt verdi ve gitti.
“Ceza değil bu”diye kendi kendine söylendi Jack.Bi anda sevinmişti.Bu bir yazıydı ve kağıtta şunlar yazıyordu:

“Sevgili Jack,benim bir kızım vardı.Altı yaşındayken çok hızlı araba kullanan biri tarafından öldürüldü.Bu kazadan dolayı, adam cezalandırıldı.3 ay hapishane cezasıydı bu.Bu adam hapishaneden çıkınca kendi çocuklarına sarılıp,öpüp,onları tekrar koklayabildi.
 Ama ben... Ben kızımı tekrar koklayabilip, öpebilmek için, cennete gidinceye kadar beklemem gerekiyor. Bin defa adamı affetmeye çalıştım. Bin kerede başardığımı zannettim. Belki başarmışımdır, ama hala kızımı düşünüyorum. Lütfen benim için dua et ve dikkat et Jack, tek bir oğlum kaldı.

Jack 15 dakika kadar bir süre yerinden kıpırdıyamadı. Daha sonra kendine gelip,yavaş yavaş evine gitti. Evine varınca, çocuklarına ve karısına sıkıca sarıldı...
 




HAZIRLAYAN LEMAN ÖZDİLEK


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder