DSP GENEL BAŞKANI SAYIN BÜLENT ECEVİTİN ÇANAKKALE ŞİİRİ

Söyle Arkadaşım' dedi Anadolulu Mehmet  yanıbaşındaki Anzak erine  'nereden kopup gelmişsin,  neden çökmüş bu mahsunluk üzerine? '  'DUNYANIN ÖBÜR UCUNDAN' dedi gencecik Anzak  'Öyle yazmışlar mezar taşıma.  doğduğum yerler öylesine uzak,  örtündüğüm topraksa gurbet bana.'  'Dert edinme arkadaşım'dedi Mehmet  'değil mi ki bizlerle birleşti kaderin,  değil mi ki yurdumuzun koynundasın ilelebet,  sende artık bizdensin,  sende bencileyin bir Mehmet'  Çanakkale'de toprağının  üstü cennet altı mezar  kavga bitmiş mezarlarda  kaynaş olmuş yiten canlar.  'ya sen dedi Mehmet  oyun çağındaki İngiliz erine,  'yaşın ne senin kardeş  böylesine erken buralarda işin ne? '  'yaşım sonsuza dek onbeş'  dedi ufak tefek İngiliz eri.  'köyümde askercilik oynar  coştururdum trampetimle bizimkileri  derken kendimi cephede buldum  oyun muydu, gerçek miydi anlamadan,  bir sahici kurşunla vuruldum.  Sustu boynumdaki trampet,  son verildi böylece oyundan bozma işime  Gelibolu'da bana da bir mezar kazıldı  mezar taşıma ON BEŞİNDE TRAMPETÇİ' yazıldı.  Öyküm de künyem de bundan ibaret.'  Yağmur yağıyordu usul usul toprağa  gozyaşları düşerek üstüne sanki  damla damla ağlıyordu uzaktan uzağa  sahibini yitiren bir trampet.  'ya sizler' dedi Mehmet  dünyanın dört kıtasından  mezarlar dolusu erlere,  'hangi rüzgar savurdu sizleri  bu bilmediğiniz yerlere'  kimi İngilizdi, kimi İskoç  kimi Fransızdı, kimi Senegalli  kimi Hintli kimi Nepalli  kimi Avustralya'dan kimi yeni Zelanda'dan Anzak  gemiler dolusu asker  her biri niye geldiğinden habersiz  Gelibolu'nun oya gibi koylarından şizarak  tırmanmışlardı dağa bayıra  siper siper yara gibi yarılan toprak  mezar olmuştu savaş ardından onlara.  Kiminin BURADA YATTIĞI SANILIR  Kiminin ADI BİLİNSE DE MEZARI BİLİNMEZ  kiminin de mezar taşında  on altı on yedi on sekiz yaşında  EBEDİ İSTİRAHATE ÇEKİLDİĞİ yazılı.  Çanakkale topraklarında,  her birinin erken biten yaşam öyküsü  eski yazıtlar gibi taşlara böyle kazılı.  'Anlamaz mıyım' dedi 'halinizden kardeşler'  adına yazılı taşı bile olmayan asker  Anadolulu Mehmet  'ben de yuzyıllarca yaban ellerde  neyin uğruna bilmeden can vermişim  kendi yurdum uğruna can vermenin tadına  ilk kez Çanakkale'de ermişim.  Uğrunda can verdikce vatandı ancak  ekip biçtiğim padişah mülkü toprak  değil mi ki sizler alamasanız bile  bu topraklar almış sizi sizleri basmış bağrina  sizlere de vatan sayılır artık Çanakkale.  Çanakkale'de toprağının  üstü cennet altı mezar  kavga bitmiş mezarlarda  kaynaş olmuş yiten canlar.  Bir garip savaştı Çanakkale savaşı  kızıştıkça kızginlığı dindiren  ara verildikçe ateşe  düşmanı kardeşe  döndüren bir savaştı.  Kıyasıya bir savaştı  ama saygı üreten bir savaş  yaklaştıkça birbirine  karşılıklı siperler  gönüller de yakınlaştı  düştükçe vurusanlar toprağa  dostlar gibi kaynaştı.  Savaş bitti.  Ölenler kaldı sağlar gitti  köylü köyune döndü evli evine  kır çiçekleri geldiler akın akın  çekilen askerlerin yerine  yaban gülleri, dağ laleleri, papatyalar,  kilim kilim yayıldılar toprağa.  Siper siper  toprağın savaş yaralarını örttüler  koyunlar koruganları yuva yaptı kendine  kuşlar döndü gökyüzüne kurşunların yerine.  Çiçeğiyle yemişiyle yeşiliyle  silah yerine saban tutan elleriyle  geri aldi savaş alanlarını doğa  can geldi toprağa silindikçe kan izleri.  Yeryüzünde cennet oldu öylece  o cehennem savaş yeri  şimdi Çanakkale Gelibolu  bahçe bahce, ülke ülke  mezar dolu.  Üstü cennet altı mezar  Çanakkale toprağının  kavga bitmiş mezarlarda  kaynaş olmuş yiten canlar.  Huzur içinde uyusun  vuruştukları toprakta  kavgadan kinden uzakta  yanyan dostça yatanlar.

Bülent Ecevit